Toen ik in 2002 voor het eerst met de fotografie in aanraking kwam veranderde mijn wereld voorgoed. Ik kwam vanuit een productie gedreven, snelle zakenwereld in een wereld die een heel eigen tempo lijkt te hebben. Een wereld die gaat over het maken van iets, het streven naar perfectie. Een wereld die gedreven wordt door de seizoenen en de cyclus van het licht. Het voelde alsof ik thuis kwam.
Landschaps- en natuurfotografie paste me toen en nu als een maatpak. Het is een onderdeel van me geworden. Van wie ik ben en wie ik altijd zal zijn. Ik kan zeggen dat toen ik full time landschaps- en natuurfotograaf werd, er een droom uitkwam. Het betekent dat ik iedere dag kan doen wat ik het liefst doe, op de plekken kan zijn waar ik het liefst wil zijn en kan communiceren op een manier die mij het beste ligt.
Via mijn fotografie probeer ik recht te doen aan de schoonheid van ons landschap en de natuur. Ik probeer te verrassen, te verbazen en te verwonderen. Mijn boodschap is even simpel als voor de hand liggend: dit is de wereld zoals ik haar zie, voel en bewonder. Via mijn fotografie probeer ik, hoe klein ook, een bijdrage te leveren aan het behoud van datgene wat mooi is in deze wereld. Wat hier hoort en niet verloren mag gaan.
Voor mij is fotografie een vorm van zelfexpressie. Voor een deel registerend maar bovenal communicerend. En om zo goed mogelijk te kunnen communiceren is een persoonlijke inbreng, mijn inbreng, bepalend. Niet gehinderd door regels, aannames of gevestigde ideeën probeer ik de wereld te laten zien zoals ik haar ervaar en voel. Iedere foto is een persoonlijk moment en een samenvatting van een gebeurtenis. Die ervaring is voor mij belangrijker dan de foto. Indien jij iets meekrijgt van díe ervaring en dat gevoel, is mijn missie geslaagd.
